बॉंब.

सांतासिंग आणि बांतासिंग दोघे भाऊ एकदा बॉंब टाकून एक ईमारत उडवायचा कट रचतात. बॉंब तयार होतो आणि ते बॉंब आपल्या मोटारीत ठेवून त्या ईमारतीकडे जायला निघतात. रस्त्यात बांतासिंगच्या डोक्यात एक विचार येतो कि हा बॉंब गाडीतच फुटला तर काय होईल.

बांता : अरे सांता माझ्या डोक्यात एक विचार आला हा बॉंब रस्त्यातच आपल्या गाडीतच फुटला तर काय होईल ?

सांता : अरे काळजी करु नकोस. मी दुसरा बॉंब घरी तयार ठेवला आहे.

मदत !

मन्या : नन्या तु आईला घरच्या कामात मदत करतोस का ?
नन्या : हो करतोना, आईने सांगितलेली सगळी कामे करतो.
मन्या : कोणती कामे ?
नन्या : भाजी आणणे, वाण्याकडून सामान आणणे व आई सांगेल ती सगळी. तु मदत करतोस कां आईला कामात ?
मन्या : हो, आई सोबत वाण्याकडे जाणे, आई घर झाडत असतांना पाय वर करुन बसणे, आईला गाद्या उचलायच्या असतांना खुर्चीवर बसणे, आईने फरशीवर पसारा करु नको म्हटल्यावर गादीवर पसारा करणे इत्यादी सर्व कामे करतो.

वाटणी !

दोघा पुजार्‍यां मधे चर्चा सुरु असते.

पहिला : तु देवळात जमा होणार्‍या पैशाची वाटणी कशी करतोस ?

दुसरा : तसे काही विशेष नाही. मी फरशीवर एक वर्तुळ काढतो व जमा होणारे पैसे लांबून वर्तुळात फेकतो. वर्तुळात राहिलेले माझे तर वर्तुळा बाहेर गेलेले देवाचे. तु काय करतोस.

पहिला : मी ही असेच करतो फक्त वर्तुळाबाहेर गेलेले माझे असतात.

तितक्यात एक माणूस तिथे येतो व त्यांना सांगतो. यापेक्षा सोपा उपाय मी सांगतो. तुम्ही पैसे वर फेका वर राहिलेले देवाचे तर खाली येणारे तुमचे ठेवा.

समानता.

राम, कॄष्ण, गांधी, आंबेडकर या सर्वांमधे काय समानता आहे.
सरदार : हे सर्व राष्ट्रीय सुट्टीच्या दिवशी जन्माला आले.